AYOKO SA MGA BABAENG BROKE‼️‼️

Hindi ito typical na confession… Pero sana mabasa ‘to ng maraming kalalakihan—lalo na ‘yung mga tulad kong minsang tinawanan at tinanggihan ng mga babaeng tiningala ko noon.


Tatlong buwan na mula nang bumalik ako sa Pilipinas. Bigla na lang nagparamdaman ang mga babaeng dati, ni "Hi" ay ayaw ibigay. Ngayon? Lahat sila may “Hi,” “Hello,” “Miss u,” at kung anu-ano pang emoji.


Pero alam n’yo bang sinabi ko lang sa isa, “Sorry, di ako nakikipagdate sa babaeng broke,” bigla na lang ako naging masungit, mayabang, at pabibo?


Nakakatawa. Kasi noon, when I didn’t have much, ilang beses akong narinig na,


> “Sorry, I don’t date broke guys.”

Ngayon ako ang bad guy kasi ayaw kong bumalik sa cycle ng gagamitin ka lang kapag may pera ka na.


Kaya ito ang prinsipyo ko ngayon:

Pag nakausap ko ang isang babae at nalaman kong wala siyang trabaho o diskarte sa buhay, hindi ko na pinapatagal. Sinasabi ko agad:


> “Sorry, ayoko sa babaeng umaasa.”

Mas pipiliin kong tumulong sa kapwa ko lalaki na may pangarap kaysa bigyan ng load ang babaeng iniwan ako nung wala pa ako.


Hindi ko kailangan ng s-x para ma-validate sarili ko. Gusto ko ng babaeng may sariling paa, sariling plano, at hindi naghihintay ng savior. Kapag sinabi niyang mahal niya ako, mararamdaman kong totoo—hindi gutom, hindi desperado.


Mga bro, tayo muna. Ayusin muna natin sarili natin.

Deserve natin ang pagmamahal, hindi pagkakaperahan.


Tanong ko lang: Mali ba ako? Masama bang piliin ko ang sarili ko ngayon?

Let me know your thoughts. Gusto kong marinig rin pananaw n’yo.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

CHINAT KO ANG BOYFRIEND NG ANAK KO‼️

CONFESSION: "INA AKO, PERO NAGKUNWARI AKONG IBA—DAHIL SA TAKOT NA MASAKTAN ANG ANAK KO." Ako si Mariz, 43 anyos, isang simpleng ina na handang isugal ang lahat para sa anak kong si Aira. Sa totoo lang, hindi ako perpektong magulang. Madalas akong mahigpit. Pero lahat ng yun, dahil lang sa takot—takot na balang araw, mabigo siya sa taong buong puso niyang minahal. Si Aira, 19, 2nd year college. Mabait, masunurin, at masayahin. Pero simula nung naging sila ni Ken, parang nag-iba ang kilos niya. Palaging naka-smile sa chat, pero palaging may lungkot sa mata. Kapag kinukumusta ko, “Okay lang po, Ma” ang sagot—pero ramdam ng isang ina kapag hindi “okay.” Si Ken... ‘yung tipo ng lalaki na magaling sa una. Magalang, sweet, laging may pasalubong. Pero minsan, 'yung mga sobrang perpekto... sila ang mas dapat bantayan. May isang gabi, nakita kong umiiyak si Aira sa kwarto. Tahimik lang siya, akala niya tulog na ako. Tinanong ko, pero nagkunwaring okay lang. Doon nagsimulang mabuo a...
Read more

ANG MISTER KONG MALIIT‼️

CONFESSION: “Bakit Ganun? May Mister na Ako, Pero Di Ko Ma-feel…” Hi Admin, itago mo na lang ako sa pangalang “Mrs. Di Maka-ungol sa Totoo.” 33 na ako, bagong kasal, at sa totoo lang—kailangan ko lang ng masinsinang payo. Huwag po sanang i-judge. Ganito kasi… mahal ko naman ang asawa ko, mabait siya, maalaga, provider—pero sa kama, Diyos ko, ibang usapan. Ang liit ng pagkalalaki niya. As in, parang mas malaki pa yung pinky ko pag galit siya. Tapos ang masakit pa… hindi niya rin alam paano gamitin. Ako pa mismo ang gumagawa ng paraan para “masatisfy” sarili ko. Oo, nag-ma-magic wand na lang ako sa CR kasi mas feel ko pa yun kaysa yung actual naming "ganap." At 'pag tapos na siya, parang patay na baterya—tulog agad, di man lang ako tinanong kung okay ako. Ang mas malala, nagpe-pretend ako. Oo, yung mga “Ahh, babe, sige pa!” kunwari lang yun. Pero proud na proud siya kasi feeling niya ang husay niya. Gusto ko tuloy minsan mag-cheat. Hindi ko sinasabi na gagawin ko—pero pumap...
Read more

TAMAD ANG ASAWA KO‼️‼️

CONFESSION: “Paano Ko Ba Mapapaayos ang Asawa Kong Parang Ayaw na sa Responsibilidad?” #keepmeanonymous Itago niyo na lang po ako sa pangalang Kevin, 29 years old, taga-Cavite. Isa lang po akong simpleng ama na gusto lang ng maayos na tahanan para sa anak ko. April noong nakaraang taon nang lumipat ako sa bahay ng partner ko matapos niyang manganak sa una naming anak. Akala ko noon, bagong yugto ‘to ng buhay namin—masaya, puno ng saya, pero mali pala ako. Araw-araw na ginawa ng Diyos, pare-pareho ang routine ng asawa ko: gigising ng late, hindi aayusin ang kama, hindi maglilinis, at uupo lang sa sofa na parang may sariling mundo—nanonood ng TV o kaya’y tulala sa TikTok buong araw. Minsan 12 na ng tanghali, saka pa lang siya kikilos kapag pinagsabihan ko pa. Mga diaper ng anak namin nagkakalat sa sahig, mga pinggan sa lababo may tira-tirang ulam pa kahapon. Minsan naiiyak na lang ako—literal—dahil parang wala siyang pakialam. Ni hindi man lang naghuhugas ng kamay pagkagaling sa CR! At ‘...
Read more