Ikaw? Anong alaala mo bilang Batang 90s na sobrang saya?

 

CONFESSION: “Bumalik ang Alaala ng Pagkabata Ko…”


Kanina habang nag-aayos ako ng lumang kahon sa aparador, may nahulog na maliit na laruan—isang plastic na Teks. Doon ako natulala.


Bigla akong dinala ng alaala sa hapon ng 1998… Sa kalsada ng aming kanto, nakapaa, pawisan, pero masaya. Walang cellphone, walang wifi—pero punong-puno ng sigawan, tawanan, at habulan.


Batang 90s ako. At proud ako.


Nagigising ako sa boses ng "taho" at natutulog sa tunog ng “sampalan” ng teleserye sa TV. Tuwing hapon, hindi puwedeng hindi kami maglalaro ng tagu-taguan, patintero, langit-lupa, o Chinese garter. At kapag umulan? Hindi baha ang problema—mas excited kaming magtampisaw sa kanal!


Alas-sais ang curfew. Pag tinawag ka na ni Nanay? Naku, tatakbo ka paakyat ng hagdan, habang bitbit ang tsinelas para hindi ka masigawan.


Candy namin noon: Haw-Haw, Mik-Mik, at Yakee. Facebook namin: Pader na sinulatan ng chalk. Notification namin: Sigaw ng kalaro, "Hoy, laro na tayo!"


Ngayong may edad na tayo, masarap balikan na dati ang problema lang natin ay 'pag may nawawalang teks o 'pag naubos na ang goma sa tsinelas.


Nakakamiss lang. 'Yung simpleng buhay. 'Yung araw na hindi mahalaga ang likes—basta masaya ka.

Sana kahit sandali, bumalik ang mga panahong iyon.


Ikaw? Anong alaala mo bilang Batang 90s na sobrang saya?

Comments

Popular posts from this blog

CHINAT KO ANG BOYFRIEND NG ANAK KO‼️

ANG MISTER KONG MALIIT‼️

TAMAD ANG ASAWA KO‼️‼️