NABUGB*G ANG ASAWA KO DAHIL SA BOYFRIEND NIYA‼️‼️
CONFESSION: "PAANO MO PA BA MABABALIK ANG TIWALA… KUNG IBA NA ANG LAMAN NG PUSO NIYA?"
(Itago n’yo na lang ako sa pangalang “Carlo,” 36 anyos, taga-Caloocan)
Mga ka-confession, habang isinusulat ko ‘to, punong-puno ang puso ko ng sakit at galit na di ko alam kung kanino ibubuntong. Sa tatlong taon naming mag-asawa ni Abby (34 anyos), ni minsan hindi ko inakala na darating ako sa puntong ganito.
Sabado noon, sabi niya may choir practice daw sa simbahan. Sinabihan ko siya, "Hatid na kita." Pero tumanggi siya—okey lang daw, lalakad na lang siya. Sabi pa niya, dun na raw siya matutulog sa kwarto niya sa bahay ng nanay niya. Okay, tiwala ako. 'Yun ang pagkakaintindi ko noon—na pwede kong pagkatiwalaan ang taong pinakasalan ko.
Pero kinagabihan, mga alas-8, sinubukan kong tawagan siya. Patay ang cellphone. Nag-message ako sa WhatsApp—walang sagot. Ramdam ko na may mali pero pinilit kong maging kalmado.
Hanggang alas-dose ng hatinggabi—isang hindi kilalang numero ang tumawag.
"Sir, asawa n’yo po si Abigail? Nasa ospital po siya ngayon... binugbog po siya ng boyfriend niya."
BOYFRIEND NIYA?
Parang tinamaan ako ng kidlat habang gumuho ang mundo ko. Hindi ko alam anong mas masakit—yung bugbog siya o yung malaman mong hindi ikaw ang dahilan ng sugat niya… kundi ibang lalaki na palihim niyang minahal.
Tinawagan din pala ng ospital ang nanay niya—at ako pa ang napagbintangan na nanakit sa anak niya. Pumunta kami sa ospital, at nakita ko siya… wala sa ulirat. Sugatan. Pero wala akong lakas ng loob na lapitan siya. Hindi ko alam kung maaawa ako o mandidiri sa sakit ng ginawa niya.
Ngayong nalaman ko na na inaresto na ang lalaki… ang tanong: Anong gagawin ko? Paano ko kakausapin ang babaeng sinira ang tiwala ko at buong pagkatao ko?
Sino ang kausap niya kapag sinasabi niyang "nasa simbahan siya"?
Ilang beses na niya ako tinakasan?
At ilang gabi pa kaya ang lalampas kung hindi ko pa ‘to nalaman?
Mga ka-confession, mali bang nanghihinayang ako kung bakit pa ako nagpunta ng ospital?
Mali bang iniisip kong hayaan ko na lang siya sa karma?
O dapat ba akong maging "mabuting asawa" at unawain siya kahit ako na itong wasak na wasak?
Hindi ko alam kung may puwang pa siya sa puso ko… o kung puso ko pa ba ‘to.
Tulungan n’yo naman ako. Anong gagawin ko?
Paki-comment n’yo po kung kayo ang nasa sitwasyon ko.
Comments
Post a Comment