Pokoyo Random Stories 2.

Hi Pokoyo, ako nga pala si Cheska, 19 years old. Kakabreak lang namin ng boyfriend ko na si Rico, 24 years old. Hindi ko na talaga kaya, and ngayon lang ako nagkalakas ng loob na ikwento ‘to kasi kahit tapos na kami, parang may bigat pa rin sa dibdib ko. Nung una, sweet si Rico. Maalaga, palabiro, and mukhang may direction sa buhay. May trabaho siya sa isang logistics company, sumasahod ng mga ₱27,000 kada buwan. Okay na sana eh, hanggang sa nagsimula na siyang mangutang nang mangutang. Kesyo daw gusto niya i-improve ang credit score niya. So ayun, apply ng loan dito, hulugan ng cellphone doon, bili ng gadgets, appliances, kahit hindi naman kailangan. Sabi niya, “Pag may utang ka tapos binabayaran mo ng maayos, tataas credit score mo.” Okay fine, sige, kung yan ang goal mo. Pero guess what? Umabot sa point na ₱22,000 na yung monthly utang niya. Imagine that halos buong sweldo niya, pambayad utang na lang. At first, okay pa, pero unti-unti, ako na yung nagsusuffer. Tuwing magde-date kam...

Hindi ko akalaing mauuwi sa gulo ang simpleng pagtulong ko lang sa isang lalaki sa parking lot. Seryoso, hanggang ngayon nanginginig pa rin ako sa inis. Gusto ko lang ilabas lahat dito kasi baka mabaliw ako sa pangyayaring ‘to. May mga ganitong klaseng babae pala sa generation. Grabe nakakahiya yung pinaggagawa Niya. Gabi na nun, pauwi na ako galing sa trabaho. Medyo madilim sa basement parking ng mall, tapos nakita ko ‘yung isang lalaking nahihirapan mag-ayos ng sasakyan niya. May tinutulungan siyang matanda na mukhang nahilo ata kaya hindi niya maayos yung pagpark. Sabi ko sa sarili ko, “Tao lang, tulong lang naman 'to. Wala namang masama.” Nilapitan ko siya at tinanong, “Kuya, okay ka lang ba? Gusto mo ng tulong?” Napatingin siya sa’kin, mukhang nagulat pa nga. “Ah oo, salamat. Pwede bang pakibantayan lang ‘tong matanda habang iikot ko yung sasakyan?” Siyempre pumayag ako. Tinulungan ko, kinamusta ko pa si Lola na kasama niya. Ilang minuto lang, tapos na rin si kuya magpark. Pag...

Hindi ko alam kung bakit ako nagsusulat ngayon. Siguro dahil hanggang ngayon, dinadala ko pa rin ‘yung bigat na naramdaman ko nung isang gabi. Ako si Mylene, 29 years old, single mom ng isang batang babae na anim na taong gulang. Si Lia ang pangalan niya masayahin, madaldal, at sobrang sweet. Pero kahit gano’n siya ka-lambing, may nasabi siyang hindi ko makakalimutan habang buhay. Pagod ako nun. Galing trabaho, basang-basa ng ulan, tapos walang tigil ang reklamo ng boss ko buong araw. Pagdating sa bahay, gusto ko lang mahiga sa sofa, humilata, at mag-scroll sa TikTok para kahit papano, mawala ‘yung stress. Si Lia, nasa tabi ko lang noon. Tahimik siyang nagkukulay sa coloring book niya. Paminsan-minsan ko siyang tinitingnan, pero mas tutok ako sa phone ko. Bigla na lang niyang sinabi, "Mama, mas mahal mo ba ‘yung cellphone mo kaysa sa ‘kin?" Natawa ako. Akala ko nagbibiro siya. Pero seryoso ang mukha niya. Walang halong ngiti, walang kalabit. Diretso. Matapang. Parang hindi si...

Ako si Andrea, 51 years old, taga-Cavite. Nakita ko siya uli after 30 years… ang first love kong si Eduardo. At kahit may pamilya na ako, kahit masaya na ako sa buhay ko ngayon… bakit parang may kirot pa rin? College days. FEU kami pareho noon. Ako 'yung tipikal na good girl, honor student, mahiyain, habang siya 'yung life of the party, madaming friends, pilyo pero matalino. Somehow, nagtagpo kami sa isang group project. Tawa siya nang tawa, at ako naman, unti-unting nahulog. Siya ang first love ko. Ang dami naming pangarap noon. After graduation, plano naming mag-abroad, magtayo ng maliit na business, magpakasal. Pero ilang buwan bago ang graduation bigla niya akong iniwan. Sa tawag lang. Walang closure, walang paliwanag. Yun pala… may iba na siya. Schoolmate din namin. Sobrang sakit. Parang gumuho ang mundo ko. Ilang taon akong umiiyak, nagtatanong, bakit ako hindi pinili? Eventually, I moved on. Lumipat ako sa Davao para magtrabaho. After years, I met a man si Eric. Mabait, ...

Hi Pokoyo, Itago mo na lang ako sa pangalang Rica, 23 years old, nakikitira sa isang boarding house dito sa Sampaloc, Manila. Fourth year college student ako, at dahil sa tipid mode ang lola mo, naghahanap ako ng mura at walking distance sa school. Kaya ayun, boarding house life ang peg. Kasama ko sa room si “Mara”  mas matanda siya sa’kin ng isang taon, pero Diyos ko po… para akong nanay niya sa loob ng kwarto. Sa totoo lang, nung una okay kami. Mabait siya, madaldal, parang ate-atehan. Pero nung lumipas ang ilang linggo, dun ko nakita ang tunay niyang kulay. Burara. Tamad. Walang pakialam. Yung mga pinggan niya, itatambak lang sa lavatory, minsan isang linggo pa bago hugasan. Ang mga panties niya, isinasampay lang kung saan-saan minsan nasa gilid ng electric fan, minsan sa likod ng pinto, at minsan… sa ibabaw ng laptop ko. Gusto ko siyang sabunutan, pero syempre, civil tayo. Hanggang buntong-hininga lang muna. At ‘eto pa  may isang beses, pag-uwi ko galing klase, naamoy ko a...

A-Z LOVE STORY TITLES. Hi Pokoyo, Ako nga pala si AIRA, 24 years old. Lumaki ako sa Tondo. Bata pa lang ako, alam ko na kung paano dumiskarte sa buhay. Sa bawat kanto, sa bawat tingin ng tao palaban dapat. Hindi puwedeng paapi. Hindi puwedeng pa-weak. Sa lugar naming puno ng ingay, sigawan, at pulis sa kanto natutunan kong ang tapang ay hindi opsyon, kundi pananggalang. Pero kahit anong tapang ko, darating talaga ang punto na mararamdaman mong pagod ka na. Pagod magpanggap. Pagod magmatigas. Pagod maging matapang. Nagtrabaho ako bilang GRO. Hindi para sa luho, kundi para mabuhay. Para makabayad ng renta. Para makabili ng gamot ni nanay. Hindi ako nahihiyang aminin kasi alam ko sa sarili ko, wala akong ninakaw. Pero oo, may mga gabing binenta ko ang oras ko, ang katawan ko, ang katahimikan ko para lang makaligtas sa gutom. Hanggang isang gabi, nagbago ang lahat. Tinawagan ako ng handler ko. "Aira, may client. VIP. Foreign. Ayaw ng iba, gusto ikaw. Hindi naman marumi. Isang gabi l...